水浒传·第六十八回

水浒传·第六十八回原文：

《干旄》一诗，古今解其主旨之说甚多，据张树波《国风集说》所载，有十三种。各家之说，可谓洋洋大观，但其中影响较大的，也不过《毛诗序》为代表的“美卫文公臣子好善说”、朱熹《诗集传》为代表的“卫大夫访贤说”和现代一些学者所持的“男恋女情诗说”三种，恰好代表了古代经学汉学、宋学两大体系和五四运动兴起后新学的观点。推敲起来，如果从文本本身所含信息出发去理解诗旨，似乎还是“卫大夫访贤说”比较可取些。按：毛传解“四之”、“五之”、“六之”为“御四马也”、“骖马五辔”、“四马六辔”，认为“良马四之”、“良马五之”、“良马六之”是说大夫驾车建旌旄而行。对此清马瑞辰《毛诗传笺通释》说：“服马四辔皆在手，两骖马内辔纳于觖，故四马皆言六辔，经未有言五辔者。”又引孔广森语曰：“四之、五之、六之，不当以辔为解，乃谓聘贤者用马为礼。三章转益，见其多庶。《觐礼》曰：‘匹马卓上，九马随之。’《春秋左传》曰：‘王赐虢公、晋侯马三匹。“楚公子弃疾见郑子皮以马六匹。’是以马者不必成双，故或五或六矣。”这儿，他指出了毛诗说的关键性破绽。另外，马瑞辰稽考古文献，指出：“是古者聘贤招士多以弓旌车乘。此诗干旄、干旟、干旌，皆历举召贤者之所建。”（同上）由此又可见，相比较而言，“男恋女情诗说”谓此诗写一个男性贵族青年乘车赶马去见他的情人，虽从字面上也解释得通，但不如“卫大夫访贤说”那样证据较充足一些。或许，有人会像清姚际恒那样，以为“《邶风》‘静女其姝’、《郑风》‘彼姝者子’，皆称女子，今称贤者以姝，似觉未安”（《诗经通论》）。但清方玉润《诗经原始》说得好：“‘西方美人’，亦称圣王，则称贤以姝，亦无所疑。”
这三个条件缺一不可，都不是充分条件而是必要条件，而其中“志”又是最根本的。所以作者又对“志(...)
梁甫吟啊梁甫吟，自从诸葛亮唱响以来，多少志士吟颂过你，心中期盼着事业的春天。你知道周朝居住在棘津的姜太公吗？七十岁的人了，清晨即起，边屠牛时边唱歌，为了做一番大事业，辞别故乡来到长安边的渭水河边，用直钩钓了十年鱼。　　清澈的河水映照着他的白发，刺痛了他的心。当风云际会的时候，当文王来拜师的时候，那是气如东海，势比泰山，治国方略，那是一套一套的，小人们，别小看我现在普通人一个，机会来临，小猫也变大老虎！　　你知道秦末汉初居住高阳的酒鬼俪食其吗？六十多岁了，草莽出身，见了刘邦硬是不跪拜，做个长揖就算给足面子了！一阵雄辩就折服了他，让刘邦立即停止洗脚，马上放弃美女的按摩！改为洗耳恭听了。你看他就凭三寸不烂之舌，就攻下了齐国七十二座城市。把刘邦和项羽玩得象呼啦圈一样的转啊转！你看看，他那样的落泊之知识分子还云开雾散大干了一番，何况我身强力壮，智勇双全(...)
阶直下威凛凛列公人，书案边忄刍忄敝忄敝排着吏典。我则待去奸邪立一统正直碑，把名姓来显，显！为政于民，为臣报国，岂辞劳倦。我差人拿那葛彪去了，这早晚敢待来也。某乃葛彪是也。可早来到这门首也。张千。你先报复去，说道某来了也。报的大人得知，拿将葛彪来了也。拿将过来。拿过去。他不出来接我，我自过去。李廉使，我来了，有甚么书呈，将来我看者。兀那厮，你怎生打死平人，因何不跪着？这个廉使，我做甚么打死人来？我不跪。并然不干我事。你不招，更待干罢。张千，拿下去打着者。理会的。哎约，哎约！李廉使，你不要歪缠，我不曾惹下事。打山屁来了。
“扫西风门径，黄叶凋零，白云萧散”。从秋景起笔，意即“西风扫门径”，西风有知，似乎知主人归来，殷勤地扫除门径以示迎接。西风(...)
颔联承上，写佳日兴会，形象鲜明。出句与对句分写登高与饮酒两个场面。“遨欢”、“促饮”二语，道出了高朋满座、觥筹交错的盛况。“任落风前帽”一句活用典故。《晋书·孟嘉传》：“孟嘉为桓温参军，九日游龙山，风至，吹嘉帽，温命孙盛为文嘲之。”古人把此事作为风流美事，杜甫曾反其意而用之：“羞将短发还吹帽，笑倩旁人为正冠。”（《九日蓝田崔氏庄》）甚为宋人所激赏。宋祁又反杜诗之意。一用“羞”，一用“住”；一沉郁，一洒脱。显示心境不同，诗境亦不同。“争吹酒上花”，意谓争饮菊花酒。重阳节登山饮菊花酒是自古以来的传统雅事。“任落”、“争吹”两词相反相成。诗人兴会淋漓之状毕现。
桃花落后蚕齐浴，竹(...)
分句分析　　“他乡复行役，驻马别孤坟。”既在他乡复值行役之中，公事在身，行色匆匆。尽管如此，诗人还是驻马暂留，来到孤坟前，向亡友致哀。先前堂堂宰相之墓，如今已是茕茕“孤坟”，表现了房琯晚年的坎坷和身后的凄凉。　　“近泪无干土，低空有断云。”“无干土”的缘由是“近泪”。诗人在坟前洒下许多伤悼之泪，以至于身旁周围的土都湿润了。诗人哭墓之哀，似乎使天上的云也不忍离去。天低云断，空气里都带着愁惨凝滞之感，使诗人倍觉寂寥哀伤。　　“对棋陪谢傅，把剑觅徐君。”诗人下句则用了另一典故。《说苑》载：吴季札聘(...)
苏轼的这首《和董传留别》可能不为普通读者所熟知，而其中的“腹有诗书气自华”一句却广为传诵，原因就在于它经典地阐述了读书与人的修养的关系。中国的读书人向来把读书视为积累知识、增长学问的有效途径。读书的作用不仅在于占有知识，还在(...)
“行云”三句，写梦中梅神。“行云”，宋玉《高唐赋》说，神女“旦为朝云，暮为行雨”。这里以行云指代梅神。“琼娘”，即是仙女许飞琼，相传是王母的侍女。此言词人好像在梦中见到梅神冰肌玉骨，身披素缟在风中翩翩起舞。句中“冰肌”、“窈窕”是梅枝的特征，也是将梅花拟人化。“残醉醒”两句，写词人梦醒后感觉。题曰“除夜”，故词人独酌伴梅枝守岁，因酒醉而作梦，梦醒后人却仍在幻觉之中。所以杨铁夫《梦窗词全集笺释》：“梦中见琼娘，方以为真美人，乃醒来闻翠禽声，方知原来是梅。”“翠禽”句，化用梅神传说，据《龙城录》说：“隋开皇中，赵师雄迁罗浮，天寒日暮，见林间酒肆旁舍一美人，淡妆靓色，素服出迎。赵师雄不觉醉卧，既觉，在大梅树上，有翠羽（翠鸟）啁唧其上。”词人即用这个传说，演化成一种人梅梦魂相交的意境。“寒泉贮”两句，写词人守岁伴梅达旦。“绀壶”，指插梅枝的天青色水壶。此言时间已过很久，连插着梅枝的壶中泉水也渐渐由冷变暖。只见青灯上的灯光也渐转暗，室外已泛出晓光，词人忽然感到又一个新年到来了。“但恐舞”两句，述惜梅之心。“玉龙”，本喻下雪，北宋张元《雪》诗：“战退玉龙三百万，败鳞残甲(...)
御跸下都门，军麾出塞垣。长杨跨武骑，细柳接戎轩。

水浒传·第六十八回拼音解读：

《gàn máo 》yī shī ，gǔ jīn jiě qí zhǔ zhǐ zhī shuō shèn duō ，jù zhāng shù bō 《guó fēng jí shuō 》suǒ zǎi ，yǒu shí sān zhǒng 。gè jiā zhī shuō ，kě wèi yáng yáng dà guān ，dàn qí zhōng yǐng xiǎng jiào dà de ，yě bú guò 《máo shī xù 》wéi dài biǎo de “měi wèi wén gōng chén zǐ hǎo shàn shuō ”、zhū xī 《shī jí chuán 》wéi dài biǎo de “wèi dà fū fǎng xián shuō ”hé xiàn dài yī xiē xué zhě suǒ chí de “nán liàn nǚ qíng shī shuō ”sān zhǒng ，qià hǎo dài biǎo le gǔ dài jīng xué hàn xué 、sòng xué liǎng dà tǐ xì hé wǔ sì yùn dòng xìng qǐ hòu xīn xué de guān diǎn 。tuī qiāo qǐ lái ，rú guǒ cóng wén běn běn shēn suǒ hán xìn xī chū fā qù lǐ jiě shī zhǐ ，sì hū hái shì “wèi dà fū fǎng xián shuō ”bǐ jiào kě qǔ xiē 。àn ：máo chuán jiě “sì zhī ”、“wǔ zhī ”、“liù zhī ”wéi “yù sì mǎ yě ”、“cān mǎ wǔ pèi ”、“sì mǎ liù pèi ”，rèn wéi “liáng mǎ sì zhī ”、“liáng mǎ wǔ zhī ”、“liáng mǎ liù zhī ”shì shuō dà fū jià chē jiàn jīng máo ér háng 。duì cǐ qīng mǎ ruì chén 《máo shī chuán jiān tōng shì 》shuō ：“fú mǎ sì pèi jiē zài shǒu ，liǎng cān mǎ nèi pèi nà yú jué ，gù sì mǎ jiē yán liù pèi ，jīng wèi yǒu yán wǔ pèi zhě 。”yòu yǐn kǒng guǎng sēn yǔ yuē ：“sì zhī 、wǔ zhī 、liù zhī ，bú dāng yǐ pèi wéi jiě ，nǎi wèi pìn xián zhě yòng mǎ wéi lǐ 。sān zhāng zhuǎn yì ，jiàn qí duō shù 。《jìn lǐ 》yuē ：‘pǐ mǎ zhuó shàng ，jiǔ mǎ suí zhī 。’《chūn qiū zuǒ chuán 》yuē ：‘wáng cì guó gōng 、jìn hóu mǎ sān pǐ 。“chǔ gōng zǐ qì jí jiàn zhèng zǐ pí yǐ mǎ liù pǐ 。’shì yǐ mǎ zhě bú bì chéng shuāng ，gù huò wǔ huò liù yǐ 。”zhè ér ，tā zhǐ chū le máo shī shuō de guān jiàn xìng pò zhàn 。lìng wài ，mǎ ruì chén jī kǎo gǔ wén xiàn ，zhǐ chū ：“shì gǔ zhě pìn xián zhāo shì duō yǐ gōng jīng chē chéng 。cǐ shī gàn máo 、gàn yú 、gàn jīng ，jiē lì jǔ zhào xián zhě zhī suǒ jiàn 。”（tóng shàng ）yóu cǐ yòu kě jiàn ，xiàng bǐ jiào ér yán ，“nán liàn nǚ qíng shī shuō ”wèi cǐ shī xiě yī gè nán xìng guì zú qīng nián chéng chē gǎn mǎ qù jiàn tā de qíng rén ，suī cóng zì miàn shàng yě jiě shì dé tōng ，dàn bú rú “wèi dà fū fǎng xián shuō ”nà yàng zhèng jù jiào chōng zú yī xiē 。huò xǔ ，yǒu rén huì xiàng qīng yáo jì héng nà yàng ，yǐ wéi “《bèi fēng 》‘jìng nǚ qí shū ’、《zhèng fēng 》‘bǐ shū zhě zǐ ’，jiē chēng nǚ zǐ ，jīn chēng xián zhě yǐ shū ，sì jiào wèi ān ”（《shī jīng tōng lùn 》）。dàn qīng fāng yù rùn 《shī jīng yuán shǐ 》shuō dé hǎo ：“‘xī fāng měi rén ’，yì chēng shèng wáng ，zé chēng xián yǐ shū ，yì wú suǒ yí 。”
zhè sān gè tiáo jiàn quē yī bú kě ，dōu bú shì chōng fèn tiáo jiàn ér shì bì yào tiáo jiàn ，ér qí zhōng “zhì ”yòu shì zuì gēn běn de 。suǒ yǐ zuò zhě yòu duì “zhì (...)
liáng fǔ yín ā liáng fǔ yín ，zì cóng zhū gě liàng chàng xiǎng yǐ lái ，duō shǎo zhì shì yín sòng guò nǐ ，xīn zhōng qī pàn zhe shì yè de chūn tiān 。nǐ zhī dào zhōu cháo jū zhù zài jí jīn de jiāng tài gōng ma ？qī shí suì de rén le ，qīng chén jí qǐ ，biān tú niú shí biān chàng gē ，wéi le zuò yī fān dà shì yè ，cí bié gù xiāng lái dào zhǎng ān biān de wèi shuǐ hé biān ，yòng zhí gōu diào le shí nián yú 。　　qīng chè de hé shuǐ yìng zhào zhe tā de bái fā ，cì tòng le tā de xīn 。dāng fēng yún jì huì de shí hòu ，dāng wén wáng lái bài shī de shí hòu ，nà shì qì rú dōng hǎi ，shì bǐ tài shān ，zhì guó fāng luè ，nà shì yī tào yī tào de ，xiǎo rén men ，bié xiǎo kàn wǒ xiàn zài pǔ tōng rén yī gè ，jī huì lái lín ，xiǎo māo yě biàn dà lǎo hǔ ！　　nǐ zhī dào qín mò hàn chū jū zhù gāo yáng de jiǔ guǐ lì shí qí ma ？liù shí duō suì le ，cǎo mǎng chū shēn ，jiàn le liú bāng yìng shì bú guì bài ，zuò gè zhǎng yī jiù suàn gěi zú miàn zǐ le ！yī zhèn xióng biàn jiù shé fú le tā ，ràng liú bāng lì jí tíng zhǐ xǐ jiǎo ，mǎ shàng fàng qì měi nǚ de àn mó ！gǎi wéi xǐ ěr gōng tīng le 。nǐ kàn tā jiù píng sān cùn bú làn zhī shé ，jiù gōng xià le qí guó qī shí èr zuò chéng shì 。bǎ liú bāng hé xiàng yǔ wán dé xiàng hū lā quān yī yàng de zhuǎn ā zhuǎn ！nǐ kàn kàn ，tā nà yàng de luò bó zhī zhī shí fèn zǐ hái yún kāi wù sàn dà gàn le yī fān ，hé kuàng wǒ shēn qiáng lì zhuàng ，zhì yǒng shuāng quán (...)
jiē zhí xià wēi lǐn lǐn liè gōng rén ，shū àn biān shù chú shù bì shù bì pái zhe lì diǎn 。wǒ zé dài qù jiān xié lì yī tǒng zhèng zhí bēi ，bǎ míng xìng lái xiǎn ，xiǎn ！wéi zhèng yú mín ，wéi chén bào guó ，qǐ cí láo juàn 。wǒ chà rén ná nà gě biāo qù le ，zhè zǎo wǎn gǎn dài lái yě 。mǒu nǎi gě biāo shì yě 。kě zǎo lái dào zhè mén shǒu yě 。zhāng qiān 。nǐ xiān bào fù qù ，shuō dào mǒu lái le yě 。bào de dà rén dé zhī ，ná jiāng gě biāo lái le yě 。ná jiāng guò lái 。ná guò qù 。tā bú chū lái jiē wǒ ，wǒ zì guò qù 。lǐ lián shǐ ，wǒ lái le ，yǒu shèn me shū chéng ，jiāng lái wǒ kàn zhě 。wū nà sī ，nǐ zěn shēng dǎ sǐ píng rén ，yīn hé bú guì zhe ？zhè gè lián shǐ ，wǒ zuò shèn me dǎ sǐ rén lái ？wǒ bú guì 。bìng rán bú gàn wǒ shì 。nǐ bú zhāo ，gèng dài gàn bà 。zhāng qiān ，ná xià qù dǎ zhe zhě 。lǐ huì de 。āi yuē ，āi yuē ！lǐ lián shǐ ，nǐ bú yào wāi chán ，wǒ bú céng rě xià shì 。dǎ shān pì lái le 。
“sǎo xī fēng mén jìng ，huáng yè diāo líng ，bái yún xiāo sàn ”。cóng qiū jǐng qǐ bǐ ，yì jí “xī fēng sǎo mén jìng ”，xī fēng yǒu zhī ，sì hū zhī zhǔ rén guī lái ，yīn qín dì sǎo chú mén jìng yǐ shì yíng jiē 。xī fēng (...)
hàn lián chéng shàng ，xiě jiā rì xìng huì ，xíng xiàng xiān míng 。chū jù yǔ duì jù fèn xiě dēng gāo yǔ yǐn jiǔ liǎng gè chǎng miàn 。“áo huān ”、“cù yǐn ”èr yǔ ，dào chū le gāo péng mǎn zuò 、gōng chóu jiāo cuò de shèng kuàng 。“rèn luò fēng qián mào ”yī jù huó yòng diǎn gù 。《jìn shū ·mèng jiā chuán 》：“mèng jiā wéi huán wēn cān jun1 ，jiǔ rì yóu lóng shān ，fēng zhì ，chuī jiā mào ，wēn mìng sūn shèng wéi wén cháo zhī 。”gǔ rén bǎ cǐ shì zuò wéi fēng liú měi shì ，dù fǔ céng fǎn qí yì ér yòng zhī ：“xiū jiāng duǎn fā hái chuī mào ，xiào qiàn páng rén wéi zhèng guàn 。”（《jiǔ rì lán tián cuī shì zhuāng 》）shèn wéi sòng rén suǒ jī shǎng 。sòng qí yòu fǎn dù shī zhī yì 。yī yòng “xiū ”，yī yòng “zhù ”；yī chén yù ，yī sǎ tuō 。xiǎn shì xīn jìng bú tóng ，shī jìng yì bú tóng 。“zhēng chuī jiǔ shàng huā ”，yì wèi zhēng yǐn jú huā jiǔ 。zhòng yáng jiē dēng shān yǐn jú huā jiǔ shì zì gǔ yǐ lái de chuán tǒng yǎ shì 。“rèn luò ”、“zhēng chuī ”liǎng cí xiàng fǎn xiàng chéng 。shī rén xìng huì lín lí zhī zhuàng bì xiàn 。
táo huā luò hòu cán qí yù ，zhú (...)
fèn jù fèn xī 　　“tā xiāng fù háng yì ，zhù mǎ bié gū fén 。”jì zài tā xiāng fù zhí háng yì zhī zhōng ，gōng shì zài shēn ，háng sè cōng cōng 。jìn guǎn rú cǐ ，shī rén hái shì zhù mǎ zàn liú ，lái dào gū fén qián ，xiàng wáng yǒu zhì āi 。xiān qián táng táng zǎi xiàng zhī mù ，rú jīn yǐ shì qióng qióng “gū fén ”，biǎo xiàn le fáng gùn wǎn nián de kǎn kě hé shēn hòu de qī liáng 。　　“jìn lèi wú gàn tǔ ，dī kōng yǒu duàn yún 。”“wú gàn tǔ ”de yuán yóu shì “jìn lèi ”。shī rén zài fén qián sǎ xià xǔ duō shāng dào zhī lèi ，yǐ zhì yú shēn páng zhōu wéi de tǔ dōu shī rùn le 。shī rén kū mù zhī āi ，sì hū shǐ tiān shàng de yún yě bú rěn lí qù 。tiān dī yún duàn ，kōng qì lǐ dōu dài zhe chóu cǎn níng zhì zhī gǎn ，shǐ shī rén bèi jiào jì liáo āi shāng 。　　“duì qí péi xiè fù ，bǎ jiàn mì xú jun1 。”shī rén xià jù zé yòng le lìng yī diǎn gù 。《shuō yuàn 》zǎi ：wú jì zhá pìn (...)
sū shì de zhè shǒu 《hé dǒng chuán liú bié 》kě néng bú wéi pǔ tōng dú zhě suǒ shú zhī ，ér qí zhōng de “fù yǒu shī shū qì zì huá ”yī jù què guǎng wéi chuán sòng ，yuán yīn jiù zài yú tā jīng diǎn dì chǎn shù le dú shū yǔ rén de xiū yǎng de guān xì 。zhōng guó de dú shū rén xiàng lái bǎ dú shū shì wéi jī lèi zhī shí 、zēng zhǎng xué wèn de yǒu xiào tú jìng 。dú shū de zuò yòng bú jǐn zài yú zhàn yǒu zhī shí ，hái zài (...)
“háng yún ”sān jù ，xiě mèng zhōng méi shén 。“háng yún ”，sòng yù 《gāo táng fù 》shuō ，shén nǚ “dàn wéi cháo yún ，mù wéi háng yǔ ”。zhè lǐ yǐ háng yún zhǐ dài méi shén 。“qióng niáng ”，jí shì xiān nǚ xǔ fēi qióng ，xiàng chuán shì wáng mǔ de shì nǚ 。cǐ yán cí rén hǎo xiàng zài mèng zhōng jiàn dào méi shén bīng jī yù gǔ ，shēn pī sù gǎo zài fēng zhōng piān piān qǐ wǔ 。jù zhōng “bīng jī ”、“yǎo tiǎo ”shì méi zhī de tè zhēng ，yě shì jiāng méi huā nǐ rén huà 。“cán zuì xǐng ”liǎng jù ，xiě cí rén mèng xǐng hòu gǎn jiào 。tí yuē “chú yè ”，gù cí rén dú zhuó bàn méi zhī shǒu suì ，yīn jiǔ zuì ér zuò mèng ，mèng xǐng hòu rén què réng zài huàn jiào zhī zhōng 。suǒ yǐ yáng tiě fū 《mèng chuāng cí quán jí jiān shì 》：“mèng zhōng jiàn qióng niáng ，fāng yǐ wéi zhēn měi rén ，nǎi xǐng lái wén cuì qín shēng ，fāng zhī yuán lái shì méi 。”“cuì qín ”jù ，huà yòng méi shén chuán shuō ，jù 《lóng chéng lù 》shuō ：“suí kāi huáng zhōng ，zhào shī xióng qiān luó fú ，tiān hán rì mù ，jiàn lín jiān jiǔ sì páng shě yī měi rén ，dàn zhuāng liàng sè ，sù fú chū yíng 。zhào shī xióng bú jiào zuì wò ，jì jiào ，zài dà méi shù shàng ，yǒu cuì yǔ （cuì niǎo ）zhōu jī qí shàng 。”cí rén jí yòng zhè gè chuán shuō ，yǎn huà chéng yī zhǒng rén méi mèng hún xiàng jiāo de yì jìng 。“hán quán zhù ”liǎng jù ，xiě cí rén shǒu suì bàn méi dá dàn 。“gàn hú ”，zhǐ chā méi zhī de tiān qīng sè shuǐ hú 。cǐ yán shí jiān yǐ guò hěn jiǔ ，lián chā zhe méi zhī de hú zhōng quán shuǐ yě jiàn jiàn yóu lěng biàn nuǎn 。zhī jiàn qīng dēng shàng de dēng guāng yě jiàn zhuǎn àn ，shì wài yǐ fàn chū xiǎo guāng ，cí rén hū rán gǎn dào yòu yī gè xīn nián dào lái le 。“dàn kǒng wǔ ”liǎng jù ，shù xī méi zhī xīn 。“yù lóng ”，běn yù xià xuě ，běi sòng zhāng yuán 《xuě 》shī ：“zhàn tuì yù lóng sān bǎi wàn ，bài lín cán jiǎ (...)
yù bì xià dōu mén ，jun1 huī chū sāi yuán 。zhǎng yáng kuà wǔ qí ，xì liǔ jiē róng xuān 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

御跸下都门，军麾出塞垣。长杨跨武骑，细柳接戎轩。
落魄的时候都如此豪爽，谁不愿意跟从？
输与莺莺燕燕。

相关赏析

“典桑卖地纳官租，明年衣食将如何？”这两句诗是说，“杜陵叟”在大荒之年，遇上这样不顾百姓死活的“长吏”，叫天天不应，喊地地不理，只好忍痛把家中仅有的几棵桑树典当出去，可是仍然不够缴纳“官租”，迫不得已，再把赖以为生的土地卖了来纳税完粮。可是桑树典了，“薄田”卖了，到时候连“男耕女织”的本钱都没有，第二年的生计也没有办法了。这种来自“长吏”的人祸，让“农夫之困”愈发雪上加霜。
②鹧鸪：鸣声凄切，如说“行不得也哥哥”。
独自怅然拄杖还家，道路不平荆榛遍地。山涧流水清澈见底，途中歇息把足来洗。滤好家中新酿美酒，烹鸡一只款待邻里。太阳落山室内昏暗，点燃荆柴把烛代替(...)
也识君夫婿，金鱼挂在身。
词句 郭给事：郭承嘏，字复卿。“给事”，即给事中，是(...)

作者介绍

曾布 曾布（1036年11月3日—1107年8月21日），字子宣，江西南丰人。汉族江右民系。北宋大臣，曾易占之子，曾巩异母弟，曾任北宋右相。世称“南丰七曾”（曾巩、曾肇、曾布、曾纡、曾纮、曾协、曾敦）之一。曾作为王安石的助手推行新政，徽宗时出任丞相，谥“文肃”，《宋史》有传。