杂剧·宋太祖龙虎风云会

杂剧·宋太祖龙虎风云会原文：

“三更归梦三更后”点明了诗人夜不能寐，愁肠百结的心情。三更即是午夜，午夜梦回，再难入眠。“落灯花棋未收”，夜阑静，灯花落尽，雨声未停，滴滴犹如敲棋一般，宋代贺铸有词说：“三更月，中庭恰照梨花雪；梨花雪，不胜凄断，杜鹃啼血。”（《忆秦娥》）可见在三更之夜，天涯孤客，更添愁绪，“三更”和“梧桐”、“芭蕉”、“夜雨”一样是孤寂的象征。作者用了这么多语言描写了一个清冷孤苦的夜晚，其实只有一个原因，那就是：“叹新丰逆旅淹留。”《太平乐府》作“叹新丰孤馆人留”。此句出自汉高祖刘邦的典故，新丰地属今陕西临潼县东北，刘邦得天下后，将父亲接到京中，而刘父思乡之情很浓，于是将街道格局改成丰邑的样子，并另建村镇，并迁来丰邑的居民，所以叫新丰。《新唐书·马周传》记载马周未发迹时，曾旅居新丰，却受客家冷遇。所以后人多用旅居新丰表达羁旅客愁、备受冷落的情怀，而并不一定真的是旅居新丰。从这一句可以看出全曲的意旨。天一阁本《录鬼簿》记载徐再思只做过“嘉兴路吏”。《坚瓠集·丁集》说他“旅居江湖，十年不归”。由此可见徐再思曾有北上的经历，而且滞留有十年之久，除此曲之外，他的“山色投西去，羁情望北游”（商调《悟叶儿·革步》）、“回首江南倦客，西湖诗债，梅花等我须归”（[越调]《天净沙·别高宰》）、“十年不到湖山，齐楚秦燕，皓首苍颜”，均可见一斑。徐再思北上旅居已是中年，郁郁不得志，华发新生，不得不感慨江南子弟他乡老的落魄和无奈。十年游宦归梦远，让他感到十分惆怅。
风过涟漪纹縠细。十指香檀，惊破交禽睡。野蔌溪毛真易致。风流未减兰亭会。
这首词处处切《立春日》题目，以“春已归来”开篇，写民间是日欢乐习俗：袅袅春幡，黄柑荐酒，青韭堆盘，而自己对天时人事却别有一番感触：燕尚“梦到西园”，塞雁尚有乡国之思，何况“渡江天马南来”志在恢复中原的辛弃疾，能不别是一番滋味在心头！“往日不堪重记省，为花长把新春恨”（《蝶恋花·戊申，元日立春，席间作》）。与此篇同一感慨。周济《宋四家词选》眉批称此首：“‘春幡’九字(...)
珠帘静静地低垂，她愁苦地背对着油灯流泪。记得少女时刚被选入宫内，三十六宫中数她最美。当年她备受君王恩宠，如今却被冷落在长门宫中。又(...)
博览群书贯九经，凤凰池上显峥嵘。殿前曾献升平策，独占鳌头第一名。老夫姓范名仲淹，字希文。祖贯汾州人氏。自幼习儒，精通经史，一举进士及第。随朝数十载。谢圣恩可怜，官拜户部尚书，加授天章阁大学士之职。今有陈州官员申上文书来，说陈州亢旱三年，六料不收，黎民苦楚，几至相食。是老夫入朝奏过。奉圣人的命，着老夫到中书省召集公卿商议，差两员清廉的官，直至陈州开仓粜米，钦定五两白银一石细米。老夫早间已曾遣人，将众公卿都请过了。令人，你在门外觑者，看有那一位老爷下马，便来报咱知道。理会的。老夫姓韩名琦，字稚圭，乃相州人也。自嘉祐中，某方二十一岁，举送土及第。当有太史官奏曰"日下五色云观"。是以朝廷将老夫重任，官拜平章政事，加封魏国公。今日早朝而回，正在私宅中少坐，有范学土令人来请，不知有甚事。须索走一遭去。可早来到也。令人，报复去，道有韩魏公在于门首。报的相公得知，有韩魏公来了也。道有请。老丞相请坐。学士请老夫来，有何公事？老丞相等众大人来了时，有事商量。令人，门首再觑者。理会的。老夫姓吕，名夷简。自登甲第以来，累蒙迁用，谢圣恩可怜，官拜中书同平章事之职。今早有范天章学士，令人来请，不知有甚事，须索(...)
六宫中多少女娇姝，他可也每夜盼羊车。都是那千妖百艳美人图，却元来都命犯着寡宿，注定孤独。到黄昏半掩迎风户，知他是几下里短叹长吁？这的是(...)
38.羽衣翩仙：穿着羽衣（(...)
最后三句，进一步叙写友人回家后的孤寂之情，从背面淋漓尽致地表现了词人与友人深厚的情谊。沈蔚家中小斋名梦蝶（当出“庄生梦蝶”典），斋前植橘树。“橘奴无恙，蝶子相迎”。“橘奴”即斋前橘树。三国时丹阳太守李衡于武陵汜洲上种橘千株，称“千头木奴”，谓种橘如蓄奴，后(...)
辛亥年冬天，我冒雪去拜访石湖居士。居士要求我创作新曲，于是我创作了这两首词曲。石湖居士吟赏不已，教乐工歌妓练习演唱，音调节律悦耳婉转。于是将其命名为《暗香》、《疏影》。昔日皎洁的月色，曾经多少次映照着我，对着梅花吹得玉笛声韵谐和。笛声唤起了美丽的佳人，跟我一道攀折梅花，不顾清冷寒瑟。而今我像何逊已渐渐衰老，往日春风般绚丽的辞采和文笔，全都已经忘记。但是令我惊异，竹林外稀疏的梅花，谒将清冷的幽香散入华丽的宴席。江南水乡，正是一片静寂。想折枝梅花寄托相思情意，可叹路途遥遥，夜晚一声积雪又遮断了大地。手捧起翠玉酒杯，禁不住洒下伤心的泪滴，面对着红梅默默无语。昔日折梅的美人便浮上我的记忆。总记得曾经携手游赏之地，千株梅林压满了绽放的红梅，西湖上泛着寒波一片澄碧。此刻梅林压满了飘离，被风吹得凋落无余，何时才能重见梅花的幽丽？(...)
最后两句是诗人在非常情感化的叙事和理性描述自己心情之后的情感抒发，此时的诗人已经将激动紊乱的意绪梳平，因此这种情感抒发十分艺术化，用字平易而意蕴深长，余韵袅袅。“山有木兮木有枝”是一个比兴句，既以“山有木”、“木有枝”兴起下面一句的“心说君”、“君不知”，又以“枝”谐音比喻“知”。在自然界，山上有树树上有枝，顺理成章；但在人间社会，自己对别人的感情深浅归根到底却只有自己知道，许多时候你会觉得自己对别人的感情难(...)
冷的天气里山林上空的云都好像被冻住了，洁白的冰雪凝聚了江山。 看似美丽的风景却是一碰即碎的画卷，好像被风吹斜了一半。天空到处飘散着雪花仿佛不需要化妆的大地也画上了浓妆，满山遍野的树都在尽情的用花瓣展现自己的美丽。望着天空上快落下的太阳自己有一丝愧疚，没有早上美丽的晨霞，也不会有黄昏邂逅的七彩。本诗的中心意思：李世民在游历自己江山中，看到这幅风景想起(...)

杂剧·宋太祖龙虎风云会拼音解读：

“sān gèng guī mèng sān gèng hòu ”diǎn míng le shī rén yè bú néng mèi ，chóu cháng bǎi jié de xīn qíng 。sān gèng jí shì wǔ yè ，wǔ yè mèng huí ，zài nán rù mián 。“luò dēng huā qí wèi shōu ”，yè lán jìng ，dēng huā luò jìn ，yǔ shēng wèi tíng ，dī dī yóu rú qiāo qí yī bān ，sòng dài hè zhù yǒu cí shuō ：“sān gèng yuè ，zhōng tíng qià zhào lí huā xuě ；lí huā xuě ，bú shèng qī duàn ，dù juān tí xuè 。”（《yì qín é 》）kě jiàn zài sān gèng zhī yè ，tiān yá gū kè ，gèng tiān chóu xù ，“sān gèng ”hé “wú tóng ”、“bā jiāo ”、“yè yǔ ”yī yàng shì gū jì de xiàng zhēng 。zuò zhě yòng le zhè me duō yǔ yán miáo xiě le yī gè qīng lěng gū kǔ de yè wǎn ，qí shí zhī yǒu yī gè yuán yīn ，nà jiù shì ：“tàn xīn fēng nì lǚ yān liú 。”《tài píng lè fǔ 》zuò “tàn xīn fēng gū guǎn rén liú ”。cǐ jù chū zì hàn gāo zǔ liú bāng de diǎn gù ，xīn fēng dì shǔ jīn shǎn xī lín tóng xiàn dōng běi ，liú bāng dé tiān xià hòu ，jiāng fù qīn jiē dào jīng zhōng ，ér liú fù sī xiāng zhī qíng hěn nóng ，yú shì jiāng jiē dào gé jú gǎi chéng fēng yì de yàng zǐ ，bìng lìng jiàn cūn zhèn ，bìng qiān lái fēng yì de jū mín ，suǒ yǐ jiào xīn fēng 。《xīn táng shū ·mǎ zhōu chuán 》jì zǎi mǎ zhōu wèi fā jì shí ，céng lǚ jū xīn fēng ，què shòu kè jiā lěng yù 。suǒ yǐ hòu rén duō yòng lǚ jū xīn fēng biǎo dá jī lǚ kè chóu 、bèi shòu lěng luò de qíng huái ，ér bìng bú yī dìng zhēn de shì lǚ jū xīn fēng 。cóng zhè yī jù kě yǐ kàn chū quán qǔ de yì zhǐ 。tiān yī gé běn 《lù guǐ bù 》jì zǎi xú zài sī zhī zuò guò “jiā xìng lù lì ”。《jiān hù jí ·dīng jí 》shuō tā “lǚ jū jiāng hú ，shí nián bú guī ”。yóu cǐ kě jiàn xú zài sī céng yǒu běi shàng de jīng lì ，ér qiě zhì liú yǒu shí nián zhī jiǔ ，chú cǐ qǔ zhī wài ，tā de “shān sè tóu xī qù ，jī qíng wàng běi yóu ”（shāng diào 《wù yè ér ·gé bù 》）、“huí shǒu jiāng nán juàn kè ，xī hú shī zhài ，méi huā děng wǒ xū guī ”（[yuè diào ]《tiān jìng shā ·bié gāo zǎi 》）、“shí nián bú dào hú shān ，qí chǔ qín yàn ，hào shǒu cāng yán ”，jun1 kě jiàn yī bān 。xú zài sī běi shàng lǚ jū yǐ shì zhōng nián ，yù yù bú dé zhì ，huá fā xīn shēng ，bú dé bú gǎn kǎi jiāng nán zǐ dì tā xiāng lǎo de luò pò hé wú nài 。shí nián yóu huàn guī mèng yuǎn ，ràng tā gǎn dào shí fèn chóu chàng 。
fēng guò lián yī wén hú xì 。shí zhǐ xiāng tán ，jīng pò jiāo qín shuì 。yě sù xī máo zhēn yì zhì 。fēng liú wèi jiǎn lán tíng huì 。
zhè shǒu cí chù chù qiē 《lì chūn rì 》tí mù ，yǐ “chūn yǐ guī lái ”kāi piān ，xiě mín jiān shì rì huān lè xí sú ：niǎo niǎo chūn fān ，huáng gān jiàn jiǔ ，qīng jiǔ duī pán ，ér zì jǐ duì tiān shí rén shì què bié yǒu yī fān gǎn chù ：yàn shàng “mèng dào xī yuán ”，sāi yàn shàng yǒu xiāng guó zhī sī ，hé kuàng “dù jiāng tiān mǎ nán lái ”zhì zài huī fù zhōng yuán de xīn qì jí ，néng bú bié shì yī fān zī wèi zài xīn tóu ！“wǎng rì bú kān zhòng jì shěng ，wéi huā zhǎng bǎ xīn chūn hèn ”（《dié liàn huā ·wù shēn ，yuán rì lì chūn ，xí jiān zuò 》）。yǔ cǐ piān tóng yī gǎn kǎi 。zhōu jì 《sòng sì jiā cí xuǎn 》méi pī chēng cǐ shǒu ：“‘chūn fān ’jiǔ zì (...)
zhū lián jìng jìng dì dī chuí ，tā chóu kǔ dì bèi duì zhe yóu dēng liú lèi 。jì dé shǎo nǚ shí gāng bèi xuǎn rù gōng nèi ，sān shí liù gōng zhōng shù tā zuì měi 。dāng nián tā bèi shòu jun1 wáng ēn chǒng ，rú jīn què bèi lěng luò zài zhǎng mén gōng zhōng 。yòu (...)
bó lǎn qún shū guàn jiǔ jīng ，fèng huáng chí shàng xiǎn zhēng róng 。diàn qián céng xiàn shēng píng cè ，dú zhàn áo tóu dì yī míng 。lǎo fū xìng fàn míng zhòng yān ，zì xī wén 。zǔ guàn fén zhōu rén shì 。zì yòu xí rú ，jīng tōng jīng shǐ ，yī jǔ jìn shì jí dì 。suí cháo shù shí zǎi 。xiè shèng ēn kě lián ，guān bài hù bù shàng shū ，jiā shòu tiān zhāng gé dà xué shì zhī zhí 。jīn yǒu chén zhōu guān yuán shēn shàng wén shū lái ，shuō chén zhōu kàng hàn sān nián ，liù liào bú shōu ，lí mín kǔ chǔ ，jǐ zhì xiàng shí 。shì lǎo fū rù cháo zòu guò 。fèng shèng rén de mìng ，zhe lǎo fū dào zhōng shū shěng zhào jí gōng qīng shāng yì ，chà liǎng yuán qīng lián de guān ，zhí zhì chén zhōu kāi cāng tiào mǐ ，qīn dìng wǔ liǎng bái yín yī shí xì mǐ 。lǎo fū zǎo jiān yǐ céng qiǎn rén ，jiāng zhòng gōng qīng dōu qǐng guò le 。lìng rén ，nǐ zài mén wài qù zhě ，kàn yǒu nà yī wèi lǎo yé xià mǎ ，biàn lái bào zán zhī dào 。lǐ huì de 。lǎo fū xìng hán míng qí ，zì zhì guī ，nǎi xiàng zhōu rén yě 。zì jiā yòu zhōng ，mǒu fāng èr shí yī suì ，jǔ sòng tǔ jí dì 。dāng yǒu tài shǐ guān zòu yuē "rì xià wǔ sè yún guān "。shì yǐ cháo tíng jiāng lǎo fū zhòng rèn ，guān bài píng zhāng zhèng shì ，jiā fēng wèi guó gōng 。jīn rì zǎo cháo ér huí ，zhèng zài sī zhái zhōng shǎo zuò ，yǒu fàn xué tǔ lìng rén lái qǐng ，bú zhī yǒu shèn shì 。xū suǒ zǒu yī zāo qù 。kě zǎo lái dào yě 。lìng rén ，bào fù qù ，dào yǒu hán wèi gōng zài yú mén shǒu 。bào de xiàng gōng dé zhī ，yǒu hán wèi gōng lái le yě 。dào yǒu qǐng 。lǎo chéng xiàng qǐng zuò 。xué shì qǐng lǎo fū lái ，yǒu hé gōng shì ？lǎo chéng xiàng děng zhòng dà rén lái le shí ，yǒu shì shāng liàng 。lìng rén ，mén shǒu zài qù zhě 。lǐ huì de 。lǎo fū xìng lǚ ，míng yí jiǎn 。zì dēng jiǎ dì yǐ lái ，lèi méng qiān yòng ，xiè shèng ēn kě lián ，guān bài zhōng shū tóng píng zhāng shì zhī zhí 。jīn zǎo yǒu fàn tiān zhāng xué shì ，lìng rén lái qǐng ，bú zhī yǒu shèn shì ，xū suǒ (...)
liù gōng zhōng duō shǎo nǚ jiāo shū ，tā kě yě měi yè pàn yáng chē 。dōu shì nà qiān yāo bǎi yàn měi rén tú ，què yuán lái dōu mìng fàn zhe guǎ xiǔ ，zhù dìng gū dú 。dào huáng hūn bàn yǎn yíng fēng hù ，zhī tā shì jǐ xià lǐ duǎn tàn zhǎng yù ？zhè de shì (...)
38.yǔ yī piān xiān ：chuān zhe yǔ yī （(...)
zuì hòu sān jù ，jìn yī bù xù xiě yǒu rén huí jiā hòu de gū jì zhī qíng ，cóng bèi miàn lín lí jìn zhì dì biǎo xiàn le cí rén yǔ yǒu rén shēn hòu de qíng yì 。shěn wèi jiā zhōng xiǎo zhāi míng mèng dié （dāng chū “zhuāng shēng mèng dié ”diǎn ），zhāi qián zhí jú shù 。“jú nú wú yàng ，dié zǐ xiàng yíng ”。“jú nú ”jí zhāi qián jú shù 。sān guó shí dān yáng tài shǒu lǐ héng yú wǔ líng sì zhōu shàng zhǒng jú qiān zhū ，chēng “qiān tóu mù nú ”，wèi zhǒng jú rú xù nú ，hòu (...)
xīn hài nián dōng tiān ，wǒ mào xuě qù bài fǎng shí hú jū shì 。jū shì yào qiú wǒ chuàng zuò xīn qǔ ，yú shì wǒ chuàng zuò le zhè liǎng shǒu cí qǔ 。shí hú jū shì yín shǎng bú yǐ ，jiāo lè gōng gē jì liàn xí yǎn chàng ，yīn diào jiē lǜ yuè ěr wǎn zhuǎn 。yú shì jiāng qí mìng míng wéi 《àn xiāng 》、《shū yǐng 》。xī rì jiǎo jié de yuè sè ，céng jīng duō shǎo cì yìng zhào zhe wǒ ，duì zhe méi huā chuī dé yù dí shēng yùn xié hé 。dí shēng huàn qǐ le měi lì de jiā rén ，gēn wǒ yī dào pān shé méi huā ，bú gù qīng lěng hán sè 。ér jīn wǒ xiàng hé xùn yǐ jiàn jiàn shuāi lǎo ，wǎng rì chūn fēng bān xuàn lì de cí cǎi hé wén bǐ ，quán dōu yǐ jīng wàng jì 。dàn shì lìng wǒ jīng yì ，zhú lín wài xī shū de méi huā ，yè jiāng qīng lěng de yōu xiāng sàn rù huá lì de yàn xí 。jiāng nán shuǐ xiāng ，zhèng shì yī piàn jìng jì 。xiǎng shé zhī méi huā jì tuō xiàng sī qíng yì ，kě tàn lù tú yáo yáo ，yè wǎn yī shēng jī xuě yòu zhē duàn le dà dì 。shǒu pěng qǐ cuì yù jiǔ bēi ，jìn bú zhù sǎ xià shāng xīn de lèi dī ，miàn duì zhe hóng méi mò mò wú yǔ 。xī rì shé méi de měi rén biàn fú shàng wǒ de jì yì 。zǒng jì dé céng jīng xié shǒu yóu shǎng zhī dì ，qiān zhū méi lín yā mǎn le zhàn fàng de hóng méi ，xī hú shàng fàn zhe hán bō yī piàn chéng bì 。cǐ kè méi lín yā mǎn le piāo lí ，bèi fēng chuī dé diāo luò wú yú ，hé shí cái néng zhòng jiàn méi huā de yōu lì ？(...)
zuì hòu liǎng jù shì shī rén zài fēi cháng qíng gǎn huà de xù shì hé lǐ xìng miáo shù zì jǐ xīn qíng zhī hòu de qíng gǎn shū fā ，cǐ shí de shī rén yǐ jīng jiāng jī dòng wěn luàn de yì xù shū píng ，yīn cǐ zhè zhǒng qíng gǎn shū fā shí fèn yì shù huà ，yòng zì píng yì ér yì yùn shēn zhǎng ，yú yùn niǎo niǎo 。“shān yǒu mù xī mù yǒu zhī ”shì yī gè bǐ xìng jù ，jì yǐ “shān yǒu mù ”、“mù yǒu zhī ”xìng qǐ xià miàn yī jù de “xīn shuō jun1 ”、“jun1 bú zhī ”，yòu yǐ “zhī ”xié yīn bǐ yù “zhī ”。zài zì rán jiè ，shān shàng yǒu shù shù shàng yǒu zhī ，shùn lǐ chéng zhāng ；dàn zài rén jiān shè huì ，zì jǐ duì bié rén de gǎn qíng shēn qiǎn guī gēn dào dǐ què zhī yǒu zì jǐ zhī dào ，xǔ duō shí hòu nǐ huì jiào dé zì jǐ duì bié rén de gǎn qíng nán (...)
lěng de tiān qì lǐ shān lín shàng kōng de yún dōu hǎo xiàng bèi dòng zhù le ，jié bái de bīng xuě níng jù le jiāng shān 。 kàn sì měi lì de fēng jǐng què shì yī pèng jí suì de huà juàn ，hǎo xiàng bèi fēng chuī xié le yī bàn 。tiān kōng dào chù piāo sàn zhe xuě huā fǎng fó bú xū yào huà zhuāng de dà dì yě huà shàng le nóng zhuāng ，mǎn shān biàn yě de shù dōu zài jìn qíng de yòng huā bàn zhǎn xiàn zì jǐ de měi lì 。wàng zhe tiān kōng shàng kuài luò xià de tài yáng zì jǐ yǒu yī sī kuì jiù ，méi yǒu zǎo shàng měi lì de chén xiá ，yě bú huì yǒu huáng hūn xiè hòu de qī cǎi 。běn shī de zhōng xīn yì sī ：lǐ shì mín zài yóu lì zì jǐ jiāng shān zhōng ，kàn dào zhè fú fēng jǐng xiǎng qǐ (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

冷的天气里山林上空的云都好像被冻住了，洁白的冰雪凝聚了江山。 看似美丽的风景却是一碰即碎的画卷，好像被风吹斜了一半。天空到处飘散着雪花仿佛不需要化妆的大地也画上了浓妆，满山遍野的树都在尽情的用花瓣展现自己的美丽。望着天空上快落下的太阳自己有一丝愧疚，没有早上美丽的晨霞，也不会有黄昏邂逅的七彩。本诗的中心意思：李世民在游历自己江山中，看到这幅风景想起(...)
“三更归梦三更后”点明了诗人夜不能寐，愁肠百结的心情。三更即是午夜，午夜梦回，再难入眠。“落灯花棋未收”，夜阑静，灯花落尽，雨声未停，滴滴犹如敲棋一般，宋代贺铸有词说：“三更月，中庭恰照梨花雪；梨花雪，不胜凄断，杜鹃啼血。”（《忆秦娥》）可见在三更之夜，天涯孤客，更添愁绪，“三更”和“梧桐”、“芭蕉”、“夜雨”一样是孤寂的象征。作者用了这么多语言描写了一个清冷孤苦的夜晚，其实只有一个原因，那就是：“叹新丰逆旅淹留。”《太平乐府》作“叹新丰孤馆人留”。此句出自汉高祖刘邦的典故，新丰地属今陕西临潼县东北，刘邦得天下后，将父亲接到京中，而刘父思乡之情很浓，于是将街道格局改成丰邑的样子，并另建村镇，并迁来丰邑的居民，所以叫新丰。《新唐书·马周传》记载马周未发迹时，曾旅居新丰，却受客家冷遇。所以后人多用旅居新丰表达羁旅客愁、备受冷落的情怀，而并不一定真的是旅居新丰。从这一句可以看出全曲的意旨。天一阁本《录鬼簿》记载徐再思只做过“嘉兴路吏”。《坚瓠集·丁集》说他“旅居江湖，十年不归”。由此可见徐再思曾有北上的经历，而且滞留有十年之久，除此曲之外，他的“山色投西去，羁情望北游”（商调《悟叶儿·革步》）、“回首江南倦客，西湖诗债，梅花等我须归”（[越调]《天净沙·别高宰》）、“十年不到湖山，齐楚秦燕，皓首苍颜”，均可见一斑。徐再思北上旅居已是中年，郁郁不得志，华发新生，不得不感慨江南子弟他乡老的落魄和无奈。十年游宦归梦远，让他感到十分惆怅。
风过涟漪纹縠细。十指香檀，惊破交禽睡。野蔌溪毛真易致。风流未减兰亭会。

相关赏析

山远，水远，人远！
这两句一作“身外闲愁空满眼，就中欢事常稀”。稀，一作“移”。这句一作“试从今夜数”。相会：相聚。这句一作“浅酒欲邀谁共劝”。东溪：泛指风景美好的地方。近，(...)
凛列风吹，雪花飘坠，弥天地。不辨高低，似一片琼瑶砌。
“秋压”两句，言秋高云淡，只见天上的月儿瘦削得象条腊肉。古人称干肉为束修，此即“束”也。“正古花”四句，这是说当花叶零落时，蟋蟀儿四处乱蹦，词人却用笛子吹起了《梅花落》曲调。“玉龙”，笛子名。李白有《与史郎中钦听黄鹤楼上吹笛》诗，中有“黄鹤楼中吹玉笛，江城五月落梅花。”即是言用笛子吹《梅花落》曲，梦窗化用其(...)
走出门前炎日里，偷闲一刻是乘凉。

作者介绍

蔡枢 宋兴化军仙游人，字子历，一字子应。徽宗政和五年进士。任西京提举学司主管文字。御史常安民在党籍，人多疏之，独枢事以师礼。迁提举湖南学事，荐潭州教授张所。累官朝请大夫，年四十五致仕。